Archief per maand:

blote borsten

‘Candyman’ Peter Muller gaat autobiografisch

Door Arno Ruitenbeek

AMSTERDAM – Candy zullen oudere Nederlanders nog wel kennen (al zullen ze dat nooit openlijk zeggen). Maar of  ze nog weten dat het liedje Beter langharig dan kortzichtig dezelfde geestelijke vader heeft? Peter J. Muller is zijn naam. De 68-jarige Amsterdammer werkt momenteel hard aan zijn autobiografie, waarin het sekscontactenblad natuurlijk een vooraanstaande rol speelt.

Muller, Kim Holland (links) en meer fraais bij start Foxy. (Foto: collectie Peter J. Muller)

Muller, Kim Holland (links) en meer fraais bij start Foxy. (Foto: collectie Peter J. Muller)

Voor de speciale ‘Nederland pornoland’-editie van kwartaalmagazine Koud Bloed (medio 2012) schrijf ik een verhaal over pornoproducent Willem de Gier uit Bergen. Ruim een jaar later krijg ik een reactie van een iemand die ik volledig uit het oog ben verloren: Peter Muller. Hij vraagt of ik eventueel nog meer weet over de vaderlandse pornobusiness, in verband met zijn autobiografie.

Helaas kan ik hem niet helpen; dat ik bij De Gier over de vloer komt, heef voornamelijk te maken met mijn baan als misdaadjournalist. (Kinder-)porno en strafrecht zijn een onlosmakelijke twee-eenheid, dus regelmatig moet ik in de krant verslag doen van een zitting waarop het openbaar ministerie weer vreselijk (ongenuanceerd) uithaalt tegen een verdachte die de zedenwetten heeft overtreden.

Mullers mailtje wakkert mijn interesse in zijn doen en laten en, in directe relatie daarmee, in zijn jongste pennenvruchten echter aan. Onderstaand is het resultaat daarvan.

Muller wordt in 1946 geboren in de Transvaalbuurt in Amsterdam-Oost. Sinds 2000 woont hij wat verderop in de Rivierenbuurt. Na de ulo (uitgebreid lager onderwijs) krijgt hij in 1964 een baantje als jongste bediende bij het Amsterdamse advertentieweekblad De Echo. Op zeventienjarige leeftijd promoveert hij tot leerling-verslaggever.  De kennismaking met de journalistiek smaakt naar meer.

Hitweek

Hij richt Beatbox op, de voorloper van het geruchtmakende weekblad voor de jeugd Hitweek. “Jongeren moesten worden bevrijd van het juk van volwassenen.” De strijdkreet voor het ‘langharige, opstandige tuig’ wordt razend populair. Op de vleugels van het succes maakt Muller in 1966 een single met op de A-kant, hoe kant het ook anders, Beter langharig dan kortzichtig. Mede dankzij ingrijpen van kortgeknipte koddebeiers wordt het een hit. Op de B-kant staat Mode noemt-ie fashion. Via Youtube is het hoesje te bekijken en het langharigennummer te horen.

Langharige Muller versus kortzichtige koddebeier. (Foto: collectie Peter J. Muller)

Langharige Muller versus kortzichtige koddebeier. (Foto: collectie Peter J. Muller)

 

Na een jaar heeft de bedenker alweer genoeg van Hitweek. “Er kwamen artikelen over politiek in Hitweek te staan. Het werd me te studentikoos.” Net getrouwd, een kind, moet er in 1968 brood op de plank komen. Zijn tijdschriftenwinkel in Rotterdam Peter J. Muller’s Popshop loopt voor geen meter. Het enige dat geld oplevert zijn de Amerikaanse bloteborstenboekjes, waarvan hij uit arren moede een partijtje  heeft ingeslagen. “Dat liep als een trein. Ik dacht: dat ga ik ook doen. Bovendien is blaadjes maken altijd mijn lust en mijn leven geweest.”

De seksuele revolutie biedt sekscontactenblad Candy en daarmee Muller een ongekend gat in de markt. Zij het dat hij in het begin voorzichtig moet opereren. “Seks was in die tijd een levensgroot taboe. Seks was voor velen toch een probleem vanwege het geloof. Ik verkocht die blaadjes onder de toonbank. Vergeet niet dat pornografie bij wet verboden was.”

Dat elk nadeel zijn voordeel heeft, leert hij als de strenge zedenmeesters van politie en OM hem in de kraag vatten.  “Dat was met het uitkomen van Candy nummer 3, waarin een prijsvraag stond met als hoofdprijs een levend fotomodel. Ik werd gearresteerd en vastgezet. Vanaf dat moment knalde de verkoop omhoog en was ik met dank aan justitie in een mum van tijd de jongste miljonair van Nederland.”

Na een uitspraak van de Hoge Raad in 1970 over pornografie mag Candy gewoon openlijk verkocht worden. In de jaren zeventig bereikt het maandblad oplagen van 130.000 exemplaren. Om publiciteit te genereren, sponsorde het blad in 1970 de Vrije Sekspartij, die deelnam aan de Amsterdamse gemeenteraadsverkiezingen. De partij behaalt 0,3 procent van de stemmen: te weinig voor een zetel in de Amsterdamse gemeenteraad.

Seksbaron

Hij is bladenmaker, geen idealist en houdt zich zoveel mogelijk afzijdig  van het pornowereldje. “Ik wilde gewoon geld verdienen. Ik creëerde mijn eigen wereld, was begin twintig, verdiende waanzinnig veel geld en ging me gedragen op een manier die, dacht ik, bij een seksbaron hoorde. Mijn vrouw was zestien toen we trouwden. Naast de villa in Heemstede had ik in Amsterdam een appartement aan het Rokin voor mijn maîtresse gekocht. Toen mijn dubbelleven uitkwam, kostte me dat mijn huwelijk. Ik werd met het echte leven geconfronteerd, en het kaartenhuis stortte in. Binnen de kortste tijd liep ik bij de psychiater en slikte handenvol pillen. Na vijf jaar heb ik Candy verkocht.”

Terug in Amsterdam, pakt hij de draad weer op. In 1990 is hij hoofdredacteur van Zondag Amsterdam. “Een mooie tijd”, denkt hij met plezier terug aan de hoofdstedelijke editie van de, door broer Rob opgerichte zondagskrant. Na Zondag vermaakt hij het land met ‘leugenkrant’ De Nieuwe, dan wordt hij hoofdredacteur in vaste dienst bij VNU (eerst Story, daarna Showtime) daarna fulltime presentator van Talkradio samen met onder anderen Beau van Erven Dorens, Theo van Gogh, Frederique Spigt, Jeroen Pauw, Rijk de Gooyer en Maarten Spanjer. Gelijktijdig vormt hij met Hitweek-kompaan Willem de Ridder de hoofdredactie van de Talkradio Krant.

In 2001 geeft hij erotisch damesblad voor mannen Foxy uit.  Een oude vos verliest zijn haren, niet zijn streken, is de eerste gedachte daarbij. Tenslotte staat Muller vandaag de dag nog 100 procent achter zijn denkbeelden. “Pornografie voor en door volwassenen is vrij verkrijgbaar in Nederland en zo hoort het ook. Ik zie wel een door religieus fanatisme geïnspireerde, sluipende verpreutsing.”

Vrijheid

“We moeten anno 2014 op onze hoede zijn om de zwaar bevochten vrijheden in dit land te handhaven en op te komen voor persvrijheid en de vrijheid van meningsuiting. Maar als we oer-Nederlandse tradities als Zwarte Piet en hagelslag al zo makkelijk weggeven, vraag ik mij af of we wel over de moed en de ruggengraat beschikken hebben om pal te staan. Ik vrees het ergste.”

Met Candy maakt Muller goede sier. (Foto: collectie Peter J. Muller)

Met Candy maakt Muller goede sier. (Foto: collectie Peter J. Muller)

De reden om zolang na Candy, met Foxy toch weer in de sekshoek te kruipen, is desondanks veel  alledaagser. “Ik moet voor mijn pensioen zorgen”, zegt hij daarover. Daarnaast werkt hij aan zijn autobiografie. “Het boek beslaat alle bladen die ik in vier decennia heb uitgegeven, van Hitweek tot aan Foxy. Geplaatst in de context van de tijd waarin deze bladen konden ontstaan.”

Vooralsnog is de laatste pagina nog niet geschreven. “Gelukkig heb ik zelf vanaf 1965 altijd een archief bijgehouden, maar de research vergt erg veel tijd. Tenslotte hebben we het over 40 jaar geschiedenis, dat zijn heel veel data en feiten. Goddank is er een lieftallige studente van de School voor de Journalistiek in Utrecht die mij veel werk uit handen neemt.”

Wie hoopt dat Muller namen en rugnummers gaat noemen, anders gezegd dat zogenaamd fatsoenlijke mensen worden ontmaskerd, komt bedrogen uit. “Sorry, ik ga geen mensen aan de schandpaal nagelen. Dat is niet mijn stiel.” Hij wil zich nog niet binden aan een uitgever. Eerst maar eens het boek afhebben, dan zien we wel weer verder. Er zijn geen deadlines. Ik mik deo volente op midden of eind volgend jaar dat het boek in de handel komt.”

Zie ook: Porno op z’n De Giers