De 26-jarige Appie el M. is in hoger beroep opnieuw veroordeeld tot twaalf jaar voor medeplegen van een gewapende overval op restaurant De Visserman in Callantsoog op 20 oktober 2009, waarbij  eigenaar Samir Mosa (55) is overleden. Het Amsterdamse gerechtshof acht doodslag niet bewezen.

Het openbaar ministerie eiste dertien jaar, vanuit de stelling dat El M. Mosa opzettelijk heeft gedood. Het hof haalt daar een streep door, spreekt hem vrij van doodslag maar vindt dat wel sprake is van dood door schuld. De rechtbank, die hem eerder al twaalf jaar oplegde, zag wel bewijs voor het opzet. De twee mededaders zijn onbekend gebleven en dus nooit veroordeeld.

Dood door schuld.

In hoger beroep heeft de verdachte voor het eerst verklaard over de overval. El M. heeft de overval gepleegd met een bekende en een onbekende mededader. De verdachte droeg een ongeladen pistool,  zijn kennis had een mes en de onbekende had een geweer. Tijdens de overval heeft de verdachte het geweer van de onbekende mededader gepakt. Hij was in de veronderstelling dat dit ongeladen was, net als zijn eigen pistool.

Hij is met het geweer in zijn handen ter hoogte van het hoofd van het slachtoffer in diens richting gedraaid. Daarna is een schot afgegaan, ten gevolge waarvan de restaurant eigenaar is overleden. Het hof acht niet bewezen dat de verdachte wist dat het een geladen wapen betrof.

Ingrijpend

Hoewel het hof niet bewezen acht dat de verdachte het slachtoffer opzettelijk heeft gedood, is toch dezelfde straf opgelegd als de rechtbank heeft gedaan. Het hof tilt zwaar aan de omstandigheden waarin het feit is gepleegd en aan de ingrijpende gevolgen hiervan voor de nabestaanden van het slachtoffer.

“De verdachte en zijn mededaders hebben werknemers van het restaurant, de dochter en het jonge zoontje van de eigenaar bedreigd met een mes en vuurwapens. Geldzucht was hun enige doel. Zij vonden dat er te weinig geld in het restaurant lag en hebben hun rooftocht vervolgd naar het kantoortje. Daar zat de eigenaar de dagopbrengst te tellen. Het is aan de schuld van de verdachte te wijten dat daar het fatale schot is afgegaan en de eigenaar door zijn hoofd is geschoten, als gevolg waarvan hij is overleden. De verdachte heeft daarmee het leven ontnomen van een geheel weerloos en onschuldig slachtoffer.”

“De overval en de gevolgen daarvan beïnvloeden na zoveel jaren het leven van de nabestaanden nog zeer ingrijpend. De verdachte heeft hen zeven jaar in het ongewisse gelaten over de toedracht van de dood van hun vader. Pas in de fase van het hoger beroep heeft hij voor een gedeelte openheid van zaken gegeven. De verdachte wilde niet verklaren wie de mededaders waren, zodat de nabestaanden daarover nog altijd in onzekerheid en onwetendheid moeten leven.”