Archief per maand:

roadtrip

American Gods zinsbegoochelend

Neil Gaiman: American  Gods

Boekerij

€ 22,50

Na American Psycho van Bret Easton Ellis dacht ik dat het niet aparter kon. Vergissing, want American Gods slaat alles. Nu schijnt niet alleen dit boek mij, maar de verfilming (serie) met Ian McShane als meneer Wednesday ook vele andere in opperste verwarring achter te laten.

Met alle waardering voor Gaimans durf en originaliteit stel ik vast dat deze zinsbegoochelende roadtrip niet een thriller is, al wordt hij zo aangeprezen. Hooguit is het een zeer, zeer lang verslag van – enkel het begin van – een Koude Oorlog tussen oude en nieuwe goden. Tot de eerste groep behoort genoemde Wednesday, die de zojuist ontslagen delinquent Shadow in dienst neemt en van oost naar west door de VS, van heden naar verleden en van realiteit naar schijnwerkelijkheid reist.

Onderwijl krijgen de twee contact met op het oog normale burgers, die echter zonder uitzondering garant staan voor de vreemdste verhalen. Zo werkt Shadow kort voor een uitvaartbedrijf. Zegt de baas: ‘Als je begrafenisondernemer bent, moet je nooit naar iemands gezondheid informeren. Dan denken ze dat je op zoek bent naar werk’.  Ik denk op zo’n moment dat het grappig wordt, om daar tien pagina’s later definitief van af te stappen.

Shadow praat met zijn overleden vrouw Laura, die af en toe aan hem verschijnt: ‘Ik mis je’. ‘Ik ben er’, zei ze. ‘Dan mis ik je het meest. Als je er bent. Als je er niet bent, als je slechts een geest uit het verleden of een droom uit een andere leven bent, heb ik er minder moeite mee’.  Het meisje Sam, dat een oogje heeft op de mysterieuze Shadow, is net zo confuus als ondergetekende.

Shadow wil haar graag overtuigen dat hij niet de moordenaar is van de twee nieuwe goden Stone en Wood: ‘Zou je geloven dat alle goden die mensen zich ooit hebben voorgesteld nog steeds bij ons zijn?”…misschien’. ‘En dat er nieuwe goden zijn, goden van computers en telefoons en dergelijke, en dat ze allemaal schijnen te denken dat er op de wereld geen ruimte genoeg is voor beide? En dat er een soort oorlog op komst is?’ ‘En die goden hebben die twee mannen gedood?’ ‘Nee, mijn vrouw heeft die twee mannen gedood’. ‘Ik dacht dat je zei dat je vrouw dood was’. ‘Dat is ze ook’.

Maak je klaar om te geloven, staat op de achterkant van deze pil. Ik geloof dat ik, na deze bedwelmende ervaring, maar een gewoon spannend boek pak. Daar ben ik klaar voor.

ARNO RUITENBEEK